ခရမ္းခ်ဥ္၊အာလူးတြင္က်ေရာက္ေသာပိုး ႏွင့္ ေရာဂါမ်ား

• အေကာင္ငယ္စဥ္ အရြက္စိမ္းေရာင္ပိုင္း ျခစ္စားၿပီး အေကာင္ႀကီးပါက အရြက္မ်ားကို ကိုက္ျဖတ္စားသည္။
• တခါတရံ အပင္ငယ္မ်ားကို အရင္းမွ ကိုက္ျဖတ္ဖ်က္ဆီးသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အယ္လ္ဖာ၊ ဗိုက္တာဘရာ၊ ေဗးလစ္၊ ဆလက္ပလပ္၊ ဗိုက္တာရွီး၊ ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဗိုက္တာမီသရင္။

• အစိုဓါတ္မ်ားေသာေျမတြင္ေတြ႕ရသည္။
• ေလာက္ေကာင္သည္ (၃-၄) လခန္႕ ေျမႀကီးအတြင္းမွ ေန၍ အပင္အစိတ္အပိုင္းမ်ားကုိ ကိုက္ျဖတ္ဖ်က္ဆီးသျဖင့္ အပင္သည္ ဝါ၍ ညိွဳးက်သြားသည္။
• က်ဳိင္းေကာင္ဘဝအရြက္မ်ားကို ကိုက္ျဖတ္စားေသာက္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တာဖ်ဴရမ္၊ ဗိုက္တာရွီးလ္။

• ရြက္ႏု၊ အညႊန္႕၊ အဖူး၊အငုံမ်ားအား ကိုက္ျဖတ္စားေသာက္သလို အသီးႏွင့္ ပင္စည္ကိုလည္း ဝင္ေရာက္ဖ်က္ဆီးသည္။
• အညႊန္႕မ်ားညွဳိးေျခာက္က်ျခင္းတုိ႕ကိုေတြ႕ရမည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တာရွီး၊ ကြန္ဖီးဒင့္၊ ပရီဆိုက္။

• ညေနပိုင္းႏွင့္ ညပိုင္းအခ်ိန္မ်ားတြင္ အျမစ္၊ ပင္စည္ႏွင့္ အရြက္မ်ားကုိ ကိုက္ျဖတ္ဖ်က္ဆီးေလ့ရွိသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တာဖ်ဴရမ္၊ ဗိုက္တာရွီး။

• အျမစ္မ်ားတြင္ နီမတုတ္ေၾကာင့္ ျမစ္ဖုမ်ားကိုေတြ႕ရၿပီး အပင္မ်ားမွာ သန္စြမ္းမႈေလ်ာ့နည္းသြားသည္။
• စိုက္ခင္းမ်ားတြင္ နီမတုတ္ေၾကာင့္ အရြက္အကြက္လို္က္ဝါလာသည္ကုိ ေတြ႕ရမည္။
• ေျမၾသဇာအက်ဳိးအာနိသင္ကိုေလ်ာ့နည္းေစသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တာဖ်ဴရမ္၊ ဘီနီဖစ္။

• အရြက္ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ အစုလိုက္ေနၿပီး သစ္ရည္ကိုစုပ္စားသည္။
• ပိုးက်ေရာက္မႈျပင္းထန္ပါက အရြက္မ်ားဝါ၍ ညိွဳးလာၿပီး အသီးမ်ားအမွည့္မညီျခင္းကုိ ေတြ႕ရသည္။
• ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးမ်ားသယ္ေဆာင္လာတတ္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တိုအိတ္၊ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဂိမ္း၊ အဆက္။

• ပ်မ်ားသည္ အရြက္ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္၊အညႊန္႕၊ဖူးတန္တို႕တြင္ အစုလိုက္ေနၿပီး သစ္ရည္ကိုစုပ္ယူသည္။
• ပ်က်ေရာက္မႈျပင္းထန္ပါက အပင္မ်ား အားနည္းလာျခင္း၊ ႀကီးထြားမႈရပ္တန္႕ျခင္း၊ အရြက္မ်ားဝါ၍ ေရာင္မညီကြက္ၾကားမ်ားျဖစ္ျခင္း၊ အပြင့္အသီးမေအာင္ျခင္းတို႕ကို ျဖစ္ေစသည္။
• ဗိုင္းရပ္စ္ေရာဂါမ်ားကို သယ္ေဆာင္ပ်ံ႕ႏွံ႕ေစသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တိုအိတ္၊ဂိမ္း၊ ေအာ္ပတီမာ၊ ကြန္ဖီးဒင့္။

• ပင္ရည္ကို စုပ္ယူစားေသာက္သျဖင့္အရြက္ေပၚတြင္အျဖဴေရာင္အစက္အေျပာက္မ်ားကိုေတြ႕ရသည္။
• ပိုးေကာင္မွ စစ္ထုတ္ေသာ တံေတြးအဆိပ္မ်ားေၾကာင့္ အရြက္ေလာင္ကာေၾကြက်သည္။
• ပူျပင္းေသာရာသီတြင္ဆိုးရြားစြာက်ေရာက္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အင္နာဂ်ီ၊ စတား၊ပရီဆိုက္၊ ပံသာ။

• ဖလံမသည္ ဥမ်ားကို အရြက္ႏွင့္ပင္စည္တြင္ တစ္လံုးခ်င္းအုရာ ဥမွေပါက္ေသာ ပိုးေလာက္ေကာင္သည္အနီးရွိအရြက္သားထဲသို႕ေဖာက္ထြင္းစားေသာက္သျဖင့္ အျဖဴေၾကာင္းမ်ားျဖစ္ေပၚၿပီး အရြက္မ်ားဝါေျခာက္သည္။
• အဖူးအပြင့္မဝင္မီက်ပါက အသီးႀကီးထြားမႈကို ထိခုိက္ေစသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပရီဆိုက္၊ စတား၊ မာလာႏြန္၊ ဆလက္ပလပ္စ္။

• ပိုးေလာက္ေကာင္ဘဝ အရြက္၊အဖူး၊အပြင့္၊အသီးတို႕ကို ကိုက္ျဖတ္ဖ်က္ဆီးသည္။
• အသီးစိမ္းမ်ားအတြင္း တစ္ပိုင္းတစ္စဝင္ေရာက္ေနေသာ ပိုးေလာက္ေကာင္မ်ားကုိ လြယ္ကူစြာျမင္နိုင္သည္ ။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ေအာ္ပတီမာ၊ အယ္လဖာ၊ ဗိုက္တာရွီး၊ ဆလက္ပလပ္။

• အာလူးဥ၏ အျပင္ပိုင္းတြင္သာ ထြင္းေဖာက္စားေသာက္သည္။
• အာလူးဥထဲ၌ ေနထိုင္ေလ့မရွိေခ်။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တာရွီး၊ ဗိုက္တာဖ်ဴရမ္။

• အေကာင္ငယ္မ်ားသည္ ေန႕ဘက္တြင္ အပင္ေျခေျမႀကီးထဲတြင္ ေန၍ညဘက္တြင္ အရြက္၊အကိုင္း ၊အပြင့္၊အသီးမ်ားကို ကိုက္ျဖတ္ဖ်က္ဆီးေလ့ရွိသည္။
• အရြက္၊ အသီးမ်ားေပၚတြင္ အေပါက္ဒဏ္ရာမ်ားကိုေတြ႕ရ မည္။
• အေကာင္ႀကီးမ်ားသည္ ပ်ဳိးပင္၊ အပင္ငယ္မ်ားအေျခမွကပ္ၿပီး ကိုက္ျဖတ္ထားသည္ကိုေတြ႕ရမည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဗိုက္တာရွီး၊ ဗိုက္တာျဖဴရမ္။

• အပင္သက္တမ္းတစ္ေလ်ာက္က်ေရာက္သည္။
• အရြက္မ်ားကို ကိုက္ျဖတ္ဖ်က္ဆီးသျဖင့္ စိုက္ခင္းအတြင္း မညီမညာေပါက္ၿပဲေနေသာ အရြက္မ်ားကိုေတြ႕ရမည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အယ္လ္ဖာ၊ ဗိုက္တာဘရာ၊ ဗိုက္တာရွီး၊ ကြန္ဖီးဒင့္၊ ဆလက္ပလပ္စ္။

• ျဖဴေစရီယမ္မႈိေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
• အပင္ငယ္စဥ္တြင္ အပင္ပုျခင္း၊ အရြက္မ်ားဝါ၍ ေအာက္သို႕ကုပ္ျခင္း၊ ပင္စည္အတြင္း အစာေရေၾကာစည္းမ်ားညိဳျခင္းမ်ားျဖစ္ကာ ေနာက္ဆံုးတြင္ အပင္ညိွဳး၍ ေသသြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ေအာက္စီ၊ ပေရာ့စပါး၊ အင္ဗိြဳင္း၊ ခရူဇာ။(ပင္ေျခဖ်န္း၍ ကူးစက္မႈကာကြယ္ရန္)

• မ်ဳးိေစ့မွ ေပါက္ခါစ အပင္ငယ္၏ ပင္စည္တြင္ ေရစိုနာကြက္မ်ားျဖစ္ေပၚလာသည္။
• ၎ေရစိုနာကြက္မ်ား အညိဳေရာင္သို႕ေျပာင္းသြားၿပီး အပင္အစိတ္အပိုင္းမ်ားသို႕ ပ်ံ႕ႏွံ႕၍ အပင္ေပါက္မ်ားေသသြားသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပေရာ့စပါး၊ ဗိုက္တာရမ္၊ ဗိုက္တာမိုင္း၊ စကုပ္။

• စုပ္စားပိုးမ်ားမွ ေရာဂါသယ္ေဆာင္လာေသာ ဗိုင္းရပ္စ္ေရာဂါ ျဖစ္သည္။
• အရြက္မ်ားတြင္ မညီမညာကြက္ၾကားျဖစ္ျခင္း၊ အရြက္မ်ားတြန္႕လိမ္ေနျခင္း၊ အပင္မ်ားဝါ၍ပုေနျခငး္ကိုေတြ႕ရသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- စုပ္စားပိုးမ်ားကို ဦးစြာႏွိမ္နင္းရမည္။ ဘီနီဖစ္၊ ဆလက္ပလပ္စ္၊ စတား၊ ဗိုက္တိုအိတ္၊ ေအာ္ပတီမာ၊ ဗိုက္စန္။

• ျမစ္ဖုနီမတုတ္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
• ေရာဂါက်ေရာက္ပါက အပင္ပုၿပီး ညွဳိးလာသည္။
• ႏႈတ္ၾကည့္ပါက အျမစ္တြင္ ပုတီးေစ့သဖြယ္ အဖုမ်ားစြာကို ေတြ႕ရသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ဗိုက္တာျဖဴရမ္ ။

• မႈိေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
• အရြက္ရင့္မ်ားတြင္က်ေရာက္ၿပီး မ်က္ႏွာျပင္တြင္ ေပါင္ဒါမႈန္႕ျဖဴးထားသကဲ့ အျဖဴေရာင္မႈိမွ်င္မ်ားကိုေတြ႕ရၿပီးေနာက္ ေရာဂါျပင္းထန္လာပါက အရြက္မ်ားဝါ၍ေၾကြက်သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- အင္နာဂ်ီ၊ အင္ဗိြဳင္း၊ ခရူဇာ၊ ဗိုက္တာမိုင္း။

• ဘက္တီးရီးယားေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
• အရြက္ႏုမွစတင္ကာ မေျခာက္ဘဲ စိမ္းၿပီး တစ္ပင္လံုး ညွဳိးသည္ကိုေတြ႕ရသည္။
• ေရာဂါရပင္စည္တြင္ ျမစ္မႊာမ်ားျဖစ္ေပၚၿပီး ပင္စည္ကိုခြဲၾကည့္ပါက အတြင္းသား အဝါေရာင္မွ အညိဳေရာင္သို႕ေျပာင္းေနသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး-ေအာက္စီ။

• ေအာ္တာနီးရီးယား အရြက္၊ပင္စည္ႏွင့္ အသီးမ်ားေပၚတြင္ ညိဳမဲေနေသာ အေျပာက္မ်ားကို ေတြ႕ရမည္။
• ေအး၍စြတ္စိုထိုင္းမွဳိင္းေသာ ရာသီဥတုအေျခအေနတြင္ ေရာဂါက်ေရာက္မႈ ျပင္းထန္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ေအာက္စီ၊ အင္ဗြိဳင္း၊ စကုပ္၊ ဗိုက္တာမိုင္း၊ အာဂရီသိမ္း။

• ဖိုက္တိုေသာ္ရာမႈိေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
• အရြက္ႏွင့္ပင္စည္မ်ားေပၚတြင္အညိဳအမဲအနာကြက္မ်ားေတြ႕ရၿပီးတစ္ခ်ိန္တည္း အရြက္၏ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ မီးခိုေရာင္မႈိစုမ်ားကို ေတြ႕ရမည္။
• တစ္ပင္လံုးအရြက္မ်ား ညိဳမဲတြန္႕ လိမ္၍ အပင္ေသသည္။
• အသီးႏွင့္ဥမ်ားတြင္လည္း ေရာဂါက်ေရာက္သည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ပေရာ့စပါး၊ စကုပ္၊ အာဂရီမီး ။

• မႈိေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
• ပြင့္ရင္းျဖစ္ေသာ ခရမ္းခ်ဥ္ထိပ္ဖ်ားပိုင္း ပုပ္ကာ မႈိမဲမ်ားစြဲကပ္ေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။

အသံုးျပဳရမည့္ေဆး- ေအာက္စီ၊ အင္ဗိြဳင္း၊ ဗိုက္တာရမ္၊ ဗိုက္တာမိုင္း၊ စကုတ္။